Zondag 19 mei 2024: Kalmthout - Maastricht
In Maastricht, hier zegt men Mestriegt. Aangekomen om 21:10u… dus pas op de valreep. Inderdaad ik moest oppassen… dat de valreep (het laddertje om aan boord van het schip te raken) van het hotel niet binnengehaald was. Wat volgt zal later een epische tocht worden, later in mijn bedverhaaltjes voor kleinkinderen als die er komen🤞 en als ze interesse zullen hebben in fietsen🤞🤞. Voorlopig noem ik ‘het weer’ alleseizoensweer.
Voor 4de nacht-op-rij fiets op kamer toegelaten😃 en voor de 4de dag-op-rij weer een prachtig parcours😃😃. NOOIT op mijn vorige buitenlandse tochten maakte ik téénnochtander mee! Besluit: blijf meer in ‘t binnenland of nog beter, Vlaanderen volstaat als binnenland. Toch voor mij. Intussen 64 vd 77 (ipv76!) grensgemeentes doorkruist. Vannacht ontdekte ik immers nog een verlorenzoongemeente, nl. Baarle-Hertog.
Eerste stop de Hemelhoge kerk van Hoogstraten, een baken voor de fietser want zichtbaar vanop 20km. Je begrijpt dus dat het vandaag een vlakke rit zou worden, ideaal voor de spurter in mij😏. De dag begon ideaal, als de hemel op Aarde. Maar tkanverkeren zei B, want het verschil tussen HEMEL en HEL is vaak maar een zucht in het echte leven. Op papier is dat verschil slechts 2 letters, nl ME. Op de fiets zijn er dat wel 4, nl DINW in alfabetische orde🧐. En die is tegen OF voor, vandaag dus voor of ‘in de poep’, zoals Sien Eggers zei In de Gloria 😂.
Na het kerkbezoek, het was tenslotte Pinksteren, volgden de bossen van Wortel, waar de landlopers gaan lopen, want anders zijn ze hun beroep kwijt. Prachtig die omgeving en die mensen. Ik kwam er 3 Belgen tegen, die net hun Nederlandse vriend kwijt waren. Toevallig fietste een politieman voorbij, die vroeg naar een persoonsbeschrijving. Wel, zei de eerste, hij is groot en heeft blond haar. Ja, zei de agent, maar dat helpt niet, zo zijn er bijna 8 miljoen hier net over de grens. Heb je geen typisch kenmerk? Waarop de tweede antwoordde: Hij heeft altijd 3 eikels bij zich. Ja, beaamde, de derde. En hoe weet je dat vroeg de Wortelagent. Wel, zei de tweede, telkens als we samen met hem iets gaan drinken, zegt de cafébaas: Ha, daar is dienen Hollander weer met zijn drie eikels.
In Weelde ligt een zweefvliegveld, waar Dietertje op 17 wilde vliegen. Hij wilde dat toen al reeds 18 jaar 🧐 en An&ik konden de microbe niet meer tegenhouden. Met meer angst dan enthousiasme, hebben we hem hier in ‘deze Weelde’ met fiets&tent achtergelaten om hem een week later mèt brevet en mèt zijn leven weer op te pikken. Nu 15 jaar zijn zijn tuigen iets groter, maar het is duidelijk dat fietsen en vliegen uithoudingssporten zijn!
Via Mol en Arendonk dook ik langs dit prachtig pad Limburg binnen. Links Nederland, rechts Vlaanderen, met weer toe en af een grenspaal. Ik zit al aan paal 145. Nutteloos 😏 te zeggen dat deze grens een gevolg is van 2 spijtige historische gebeurtenissen en wel in 1585, de Val van Antwerpen, en 1830, de Aan-Val van Brusselaars tegen Willem I
In Postel was het heerlijk fietsen en nergens was ik omringd door zoveel andere wandelaars en fietsers. Terwijl ik deze foto nam, reed de rechtse renner mij voorbij en hij bood mij zijn wiel aan. Figuurlijk, ik nam het aanbod aan en schakelde twee versnellingen hoger, dat was ook nodig. Voordeel: 20% energiebesparing, nadeel: 0% gezien van wat ik hier in Postel hoorde te zien. Dat was drieledig, de bossen, de abdij en vooral het kasteel van Charles de Broqueville. Hij was onze eerste (Wereld) oorlogspremier, Pierlot was onze tweede... voor WO II natuurlijk. Charles was verknocht aan zijn Postel, het was trouwens bijna helemaal van hem en zijn familie woont er nog op het statige kasteel. Ik kende zijn kleinzoon, woonde in J-Eik, hele charmante man en je raadt het al, prefect tweetalig. Charles reed dus 100 jaar geleden dagelijks naar Brussel en rustte in Postel...en nu voor altijd, na zijn overlijden. Hij behoort tot de 10 beste premiers die België heeft gekend. De Croo & Co. hopen daar ook bij te horen, maar de geschiedenis zal anders oordelen, vermoed ik.
Ch de Broqueville staat ook zesde QUA lengte van het premierschap, wat waarschijnlijk geen bewijs van QUAliteit is. Martens staat op 2, Vrhfsdt op 7, JLD op 10 en Gaston Eyskens op 9, maar Eyskens Junior,die intussen wel negentig moet zijn, staat bij de premiers met de 'korste staat van dienst'.
Een collega met een mooiere praktijk, en allicht ook jonger. Dus tweemaal zo gelukkig als ik🧐? De diergeneeskunde staat duidelijk niet stil en kent geen grenzen omdat... de eigenaars geen grenzen aan hun huisdieren opleggen.
Maar zijn bord begaat wel één klassieke taalfout. OP afspraak is fout, is een gallicisme, on vient sur rendez-vous OF je komt NA afspraak, maar niet op afspraak. Mijn vriend Hein, ook dierenarts, leerde mij dit 45 jaar geleden al🙏.
Diergeneeskunde en liefde voor onze taal...bien étonnés de se trouver ensemble.
Kanaal Herentals-Bocholt, loopt eindeloos door, eindeloos fietspad met hier rechts achter de bomen een immense zandvlakte, de Sahara, jawel die van Lommel. Ik zei Sabach el cheir tegen een wandelaar, hij verbeterde met Sabach el nur!
Normaal vertrek ik ‘s ochtends, ttz tegen den elven😡, om heel de dag zelfbedruipend qua voer en drank door te komen. Maar vandaag waren er (op zijn Westvlaams) onderd-en-tsjéchtig km te doen, gisteren maar onderdvuffentwentig, een wereld van verschil zouden Willy en Jos Vermaelen van Vermaelens project zeggen, dus maakte ik…
In Bocholt een vieruurstop. Die stop ging ook bijna zolang duren want er hing onweer en veel meer in de lucht. In de plaatselijke kroeg kwam ik juist op tijd aan want de cafébaas ging uit een ander vaatje tappen. Voor mij werden het twee cola’s. Ik praatte er met een man die had zijn zus & zo bij hem zitten en met ons allen losten we de politieke problemen op.
Op 9/6, zei de man, zal moeten gekozen worden tussen vooruit of achteruit, tussen stilstand of verandering, tussen het belgisch of het vlaams belang. Heel belang rijk was dat hij al die woorden uitsprak zonder hoofdletters!
En dan goedgehelmd verder gefietst, maar in Maaseik begon het tempeest. Gelukkig nog net de broers Van Eyck kunnen groeten, vooral Jan - altijd die Jannen - was geniaal. Hij werd ooit door Filips de Goede naar Portugal gestuurd om daar een portret te schilderen van een huwbare prinses. Nu doet Tinder daar één swipe over. Tijd is dus heel relatief als je de geschiedenis erbij haalt. Ik herhaal ook Jans antwoord aan Filips: ‘Als ich cann.’
Wel cann ich vandaag ook mijn reisdoel in Maastricht halen??
Episch weer daar in de Maasvallei. De hemelsluizen gingen open en zetten alle straten blank, uitgerekend in Maasmechelen waar, cfr het Belang (dat van Limburg, niet het andere🫢) , 61% van de bevolking een migrantenachtergrond heeft. Gelukkig 😏😏, volgde daarop een storm van sneeuwhagel en werden de straten plots wit, politiek gezien was dat veel correcter.
Voor ‘de eenzame fietser’ van Boudewijn de Groot was het heel wat minder, met sneeuw in de goot. We zijn eind mei! Wat opwarming van de aarde, is wat ik op dat moment wou. Sorry.
Door een schuilbeurt, een shortcut en een 6km autorit, bleef ik relatief droog boven de gordel, maar ik was wel in hoge nood, in hoge tijdsnood. Gelukkig zijn de Limburgers vriendelijke burgers en kondigden ze aan dat het lang klaar ging blijven. Oef!
Nu opgestaan in Maastricht. Inderdaad ik ben (slechts tijdelijk🥲) moeten uitwijken naar Nederland, om twee redenen. Eerst omdat Maastricht historisch bij ‘ons Limburg’ hoort en dus bij het huidige Vlaanderen, en twee omdat Voeren voor mij geen bed had toen ik deze tocht voorbereidde. De toorn van God en de zijnen was dan ook onvermijdelijk want die mannen hierboven staan duidelijk aan mijn kant of ik was al lang ergens eens van de weg gereden🫢. Voeren kreeg de afgelopen dagen dus meer water dan 100 Voeren konden slikken en dus overstroomde mijn mogelijk bed daar. Toch vertrek ik nu op Wiedergutmachung-bezoek. Na Moelingen gaat het westwaarts langs onze zuidelijke grens naar huis🥰. Nog maar 13 grensgemeentes te gaan🥲🥲.
Nog dit weetje.
Weet je wat de oplossing van het raadseltje van gisteren was?
De arme mensen hebben het, rijke mensen mankeren het en wie het veertien dagen eet, gaat dood. .....niets.
Tot morgen hopelijk.
