Dinsdag 14 sept’21
Gezellige sfeer gisterenavond op en rond het plein.
Op 80 km van SdC, plots dit zicht op het schiereiland met op de uiterste punt: Finisterre, helemaal links op de foto.
Er is een 0 km-paaltje in SdC. Vandaar telt men weer af tot Finisterre…en vandaar telt men weer af naar Muxia. Zo genieten ook andere dorpen van de pelgrimstoeloop. Dit is het nulpunt in Finisterre (Fisterra), met het vuurtorengebouw
Links kan je (duur) overnachten met zicht op de voortoren én de zee.
Overal in Galicië ziet men aangeplante bossen met eucalyptusbomen. Een Galicische monnik bracht zaad mee uit Australië en plantte de eerste boom in de 19de eeuw. Nu zijn de bossen zo groot dat ze een geweldige neusdruppelgeur verspreiden, wat het fietsen daar nog aangenamer maakt.
Ook dit is typisch voor Galicië, een Horreo om graan, hooi of mais in op te bergen. Droog en dankzij de platte stenen boven aan de poten, ook gevrijwaard van knaagdieren.
Muxia, zeg Moesjiea.
Deze blog duikt net als een pelgrim op het einde van dit straatje de zee in om niet meer boven te komen. Dank voor uw volharding om tot hier te lezen. Amen.
