Zondag 12 sept’21
Vanavond gestrand op 80km van de Praza do Obradoiro, het grote plein voor de kathedraal van SdC. Gisteren geen inleidend lied daarom vandaag één dat telt voor twee: https://youtu.be/7pB0fKhimBI in het Galego, de taal van Galicië waaruit het Portugees is geboren.
Na de ochtendbeklimming vd Cebreiro ben ik inderdaad in Galicië beland. Het was de zwaarste van alle 16 dagen. Als alle dagen waren als vandaag, dan zouden vele pelgrims hier hun (laatste) loodje leggen ipv ze te wegen.
Ik hoop op die Praza/Plaza lang te staan, te zitten en er zelfs te kunnen slapen, maar vooral hoop ik er mensen te ontmoeten. De Spanjaarden en de Fransen die ik onderweg aansprak voor een foto, voor wat water, voor een adres of voor de gein,..
die zullen er niet zijn, maar andere bedevaarders misschien wel. De kans daarop is klein, maar je moet niet hopen om te ondernemen, noch slagen om te volharden, zei Oranje Willem en dat is ook een belangrijke spreuk voor wie aan de camino begint.
Laat me kort schrijven over enkele pelgrims waarmee ik al fietsend een klapke deed en die ik de dagen nadien terug zag. Zo blijven ze ook voor mezelf neergeschreven. Ik sprak met een koppel uit Leeuwarden over hun 3 kinderen van meer dan..50 jaar; met een jong koppel uit Eindhoven over haar fietsprobleem waarvoor haar
schoonbroer speciaal naar Parijs reed op haar daar een nieuwe te brengen; met 2 zussen uit Wenen over hun wildkamperen; met een ouder koppel uit Praag over de juiste uitspraak van Dzjekuju; met 2 Portugese vrienden over hun verschil in snelheid waardoor ze meestal apart reden; met het vader-zoon paar uit Bourgogne over ons gezamelijk rijk verleden tijdens het Bourgondisch tijdperk; met Angelo uit Brescia over zijn hond en ten slotte met veel Spaanse peregrino’s over koetjes en kalfjes…al kon het evengoed over hoedjes en zalfjes gegaan zijn want we hadden geen gemeenschappelijke taal. Dit waren nog maar alleen de fietsers die ook de volgende 2 dagen zouden moeten aankomen. De voetgangers zijn een ras apart, de hardere soort met grotere rugzakken en vooral met meer tijd.
De hepsvraag van vandaag, uit Vlaanderen natuurlijk: welk was nu de bijzonderste ontmoeting? Wel vandaag reed ik 2x verkeerd, eerst 3km bergop😤, dan nog eens 200m. Toen ik voor die laatste tweesprong stilstond, kwam er een meisje alleen en op een zware fiets ook uit die verkeerde richting. Eerst ‘ Spagnolo?’ dan zij: ‘No’, al een geruststelling want alleen met niet-Spanjaarden kan je onderweg vlot communiceren, met hen vind je altijd wel een gemeenschappelijke taal. ‘ English?’ ‘ Yes ok, but I am from Belgium!‘ Ik ging meteen in het Nederlands verder…bleek direct dat zij uit Huldenberg was vertrokken, 5 km verder dan ik uit Overijse…om hier 2000km later samen verloren te rijden op een baan waar maar om het uur iemand voorbij komt. Jenny De Hertog, 30 jaar, op weg naar SdC en daarna naar…. China. Per fiets! Ik raadde Japan aan, als ze daar dan toch is.
Het grote plein en de immense kathedraal van Santiago de Compostela: wat en waarom hier? Het plein ligt er om al de pelgrims te ontvangen, dat is duidelijk. De kathedraal als bescherming voor het graf van de apostel Jacobus Maior, aka Jakob of St Jacques of Santi Iago. Waarom suffix Maior? Of omdat hij de oudere broer was van Johannes of omdat er ook een Jacobus Minor bestond. Die Minor was geen apostel, eerder een meeloper waarvan wordt beweerd dat hij de jongere broer van Jezus was. De Jacobus (Maior vanaf nu) was de eerste apostel om te worden vermoord, de anderen volgden op een telkens nog gruwelijkere manier…tot aan Bartolomeüs, die levend werd gevild. Jacobus werd maar onthoofd, maar ook dat is meestal dodelijk. Zijn volgelingen legden lijk en hoofd in een bootje dat eigenmachtig - Gods wegen zijn ondoorgrondelijk - via Gibraltar naar de Galicische kust voer. Daar strandde het bootje wel 60 km landinwaarts en bleef er 800 jaar liggen tot enkele herders het geraamte vonden, ’s nachts in een veld onder vele sterren, campus stellae…later Compostela. Er was snel iemand gevonden die het geraamte en schedel (h)erkende als dat van de apostel en de rest is geschiedenis. Je had vanaf toen keuze uit een bedevaart naar Santiago, Rome of Jerusalem, allen apostelbegraafplaatsen, maar Santiago won de Eurovisiebedevaartcompetitie en werd de beste plaats om een aflaat te bekomen. Jezus-Eik is in diezelfde competitie net niet laatste geworden.
Geen rivier vandaag, dat spaart tijd en bruggen.
Alles verliep verder op wieltjes, de fietsbarst en de fietsersknie hebben het uitgehouden. De laatste blog volgt morgenavond🥳
+125, zonnig met wat wolken, 30° weer ideaal weer…
Morgen dus nog 80km, er wordt regen voorspeld😱. Hopelijk rond 15u einde verhaal,
want aan terugfietsen denk ik niet…al zou ik alle loodjes wel willen terugzien.
Zondagmiddag boven op de Cebreiro dit paaltje, Galicië verzorgt zijn Camino. Die namiddag nog 80 km gereden, maandag maar een halve dag te fietsen. Ik heb ten slotte al het hele weekend ‘gewerkt’.
Zicht in Galicië vanop Cebreiro, tot bijna in SdC.
Picknick in het bergdorpje O Cebreiro. Galicië heeft een Keltisch verleden.
Portomarin
San Anton
Hospital de Orbigo
Ligonde
