Dinsdag 7 juni 2022
Esztergom was mooi, maar het was vooral de slaapplaats in die stad die ons vanochtend met spijt deed vertrekken. Eerst nog eens vreemd geld in de bank moeten halen. Dat was geleden van voor Covid19, als we de Zwitserse frank buiten beschouwing laten.
Je krijgt 400 Hongaarse forint voor 1 €…dan moet het hier wel goedkoop leven zijn. En dat is ook zo, soms zelfs ontroerend goedkoop. Als ik vandaag in een winkel de prijs van sla zag, kreeg ik de krop in de keel.
Eerste stop van de dag was het kasteel van Visegrad (zeg Viesjegrad), waar de Giro dit jaar begon en waar Mathieu VdPoel meteen de roze trui pakte. Hij reed wel de kasteelberg op, ik niet. Maar ik heb het volgende wel ondervonden. Als je een fietstocht plant, kijk dan ook eerst eens waar de Tour, Giro, Vuelta of het wereldkampioenschap recent voorbij kwamen. Gegarandeerd vind je daar dan mooie nieuw-geasfalteerde straten op je weg. Dat geluk had ik dus vandaag. Vergelijk bijvoorbeeld, dichter bij huis, de Smeysberg van nu met die van een jaar geleden. Naast koning profvoetbal is er ook een keizer profwielrennen, die zich door de maatschappij goed laat dienen en die zelf met de centen naar huis…fietst. Zo zijn koningen en keizers natuurlijk😡
De laatste middagpauze hielden we in Szentendre, de eerste Hongaarse naam die ze hier ‘normaal‘ uitspreken…’Sentendre‘, dus alleen de z laten vallen. Het is een gezellig stadje. Reeds voor 1989 (de val van het ijzeren gordijn) kwamen hier westerse toeristen, dat zegt genoeg.
En dan bleven er maar 25 km meer over tot Budapest (zeg Budapeischt), het was intussen 33 graden heet en dan zegt een Westvlaming: te tid dat ut es. Na 14 dagen fietsen en 1 rustdag (om per fiets😏 Wenen te bezoeken) eindigde deze cruise boven aan het Vissersbastion met een superblij gevoel.
Opgelucht dat ik veilig ben aangekomen, dus zonder val of erger, met slechts één lekke band (al na 8km), met weinig regen maar wel veel tegenwind, met alle tussentijdse doelen bereikt en daarbij nog veel gezien en gehoord. En weer zelf veel kunnen schrijven😄. Taal is een mooie instrument, het enige dat ik een beetje bespelen kan. Door dat spel hoop ik onze mooie taal – naast Italiaans ovviamente en Duits selbstverständlich – te promoten. Bijna heel Nederland en politiek correct Vlaanderen laten de verdediging van het Nederlands links liggen, dus moet die taalstrijd wel rechts gevoerd worden, ‘redelijk rechts‘ natuurlijk. We moeten alleen nog ‘redelijk’ definiëren🧐.
Dank in elk geval voor jullie volharding bij het lezen, daarmee heeft elke lezer ook een minicursus ‘doorbijten’ gevolgd. Of er nog een volgende fietsreis-met-blog volgt, is niet zeker. Fietsreizen-zonder-blog zeker en vast wel, want dat gaat de helft sneller😜.
Morgen volgt nog een bezoek aan Buda en Pest
en dan rijden we terug west…
Een fijne zomer voor iedereen.
Visegrad aan de Donau. Visegrad HU mag je niet verwarren met het Visegrad in Bosnië. Dat stadje heeft ook veel aan zijn rivier te danken, want over de brug over de Drina schreef Ivo Andric een heel mooi boek waarvoor hij later zelfs de Nobelprijs literatuur kreeg.
Visegrad HU is behalve voor zijn fort ook bekend voor het akkoord dat 4 landen hier sloten en die sindsdien de Visegradgroep wordt genoemd. Het zijn HU Hongarije en SK Slovakije die hier beiden grenzen aan Visegrad, samen met PL Polen en CZ Tsjechië.
Versta dit Hongaars maar eens. Niets kan je begrijpen van dit dierenartsenbord, zelfs niet als je ‘in het vak’ zit. Na een rondvraag: Allatorvosi wil zeggen diergeneeskunde en Rendelö chirurgie, je moet er maar opkomen om daar zo’n moeilijke woorden voor uit te vinden. Zoals de man die tegen zijn psycholoog zei ‘Een geluk dat mijn naam George is.’ Waarom?vraagt de therapeut. ‘Wel omdat iederen mij zo noemt.’
Laatste picknick aan de Donau, in Szentendre. Die picnicken smaken veel beter met twee🥰.
Szentendre. Leuk stadje waar leuke mensen op de foto willen.
Op de andere autodeur kleefde een blad met ‘Elado’. Te koop, a vendre of for sale zijn toch steeds twee woorden, waarom hier dan niet? Er stond ook bij dat deze ‘auto’ met garantie wordt verkocht! Allicht de garantie dat hij minstens vijfdehands is…
Ziedaar het parlement van Hongarije. Mijn fietsdoel bereikt, nu rest alleen nog mijn ander doel. Ik wil de Hongaren nog overtuigen om onze kant in het Oekraine-conflict te kiezen. Op 24 u zal dat moeilijk worden, maar je moet niet hopen om te ondernemen, noch slagen om te volharden.
Voor de laatste maal wat wat humor uit de cockpit:
Zondag eten wij thuis steeds weekdieren, zegt de piloot.
Ja, en van naar de klok te kijken, wordt mijne kleine wijzer, antwoordt de co-piloot.
Oma Bertha koopt in Leuven een treinticket naar Brussel. Vraagt de bediende ‘Mevrouw wil naar Brussel Zuid, Centraal of Noord?’ Waarop Bertha antwoordt: ‘Dat maakt niet uit. Mijn zoon zei me dat hij mij toch komt halen aan het station.’
Gesprek tussen man en vrouw. HIJ: Zou jij hertrouwen, als ik eerst sterf?
ZIJ: Ik denk het wel.
HIJ: Zou je voor hem ook zijn lievelingsgerechten maken?
ZIJ: Ja, dat is goed mogelijk.
HIJ: Zou je hem mijn lievelingstruien geven?
ZIJ: Neen, dat zal niet gaan. Hij is veel groter dan gij…
De nacht valt over de Donau en dit verhaal. Tot later, dovidenia in het Slovaaks.
