Maandag 6 juni 2022
Na een late rit van gisteren moest er vandaag voor het fietsen natuurlijk eerst nog wat bezocht worden. Bratislava werd kriskras doorkruist en dan ging het over de Donau richting Hongarije. Hoe vaak zou ik die stroom deze reis al niet overgefietst zijn? Niet genoeg, is mijn enig zinnig antwoord hierop. Net voor de grens maakte ik een korte stop aan het onbekende en dus onbeminde ( allebei onterecht ) kunstencentrum Danubia aan de …hoekanhetanders…Donau. Enkele kilometers verder volgde dan het land met de vreemdste taal in Europa en met een wereldvreemde leider. Of is hij dat nu niet? Viktor is zo slecht niet… als we de Hongaren moeten geloven. Zijn zij daarom dommer dan wij? Dat lijkt onwaarschijnlijk met zo’n moeilijke taal. Maar goed, laat ons vooral blij zijn dat we daar niet moeten wonen en dat het bij ons wel allemaal goed loopt 😏...
De eerste Hongaarse stad was Györ, een kunst- en industriestad. Het machtige Esterhazygeslacht zette ook hier een paleis neer en zorgde voor welstand zoals in de rest van het land. De rijkentaks van het communisme heeft in de vorige eeuw de enorme welstand van dit land tot nul herleid, maar… Hongarije doet intussen wat kan, o.a. met fietspaden in vele dorpen. Dit laatste is voor mijn de indicator voor een rijk land. Aan de manier waarop een land zijn fietsers beschermt, ken je het niveau van welstand en ontwikkeling🧐
Vanavond beland in de religieuze hoofdstad van dit Magyarenland, Esztergom met de bekende basiliek op den berg. Bij een tropische 30 graden aangekomen maar toch nog snel deze kerk bezocht…per auto omdat het kon. De ondergaande zon maakte het geheel nog mooier. Wat gaat dat morgen bij de aankomst in de hoodstad zijn?
Deze fietscruise nadert dus Budapest, nadert zijn einde en dat betreur ik nu al. Want…
wil je een dag gelukkig zijn, fiets dan naar zee.
Wil je een week gelukkig zijn, fiets dan rond ons land.
Wil je je hele leven gelukkig zijn, verlaat dan België…
per fiets en kom soms eens terug in afwachting van de volgende tocht.
De fietsmicrobe heeft mij deze zomer exact 25 jaar geleden te pakken gekregen. In de zomer van 1997 reed ik voor het eerst eens meer dan 100 km op een dag, dat was van Duinbergen naar de Robijnlaan. Ik herinner het mij alsof het gisteren was, want daar in Jezus-Eik waren onze papa en mama, opa Jan en oma Kaatje voor de kleinkinderen, net 40 jaar getrouwd…maar van feesten kwam niets in huis. Jan De Troij sr. was namelijk ziek, heel ziek. Van juni tot 12 november is hij tegen 120 per uur naar zijn dood gevlogen, geen dag meer gekend om gelukkig te zijn en dat op slechts 66 jaar. Die 5 maanden waren een echte lijdensweg. Zoiets vergeet niemand. Iedereen heeft veel wensen voor het leven, een zieke heeft er maar éen.
Sinds die julidag van 1997 ben ik zeker al 50 maal (danku An) naar zee gefietst: alleen of
met elk van onze kinderen of
met alle 3 samen 😇 en dat door het centrum van Brussel 😇😇 of
met An, tweemaal and counting, of
met goede vrienden, want die zetten je als eens uit de wind.
En het is niet bij zeetochten gebleven. An bracht ons twee met haar ebike bijna overal in Europa waar er water is, waar het vlak is. En An zonder ebike, overal waar het niet vlak is. Tot morgen, tot het afscheid😢
De Oude Markt van Bratislava. Napoleon passeerde hier in 1811 en liet de stad in puin achter, zoals hij een spoor van vernieling door heel Europa trok. Toch slagen de Fransen er in om deze imperialist, die onnoemelijk veel mensen de dood injoeg, tot op vandaag als een held te laten eren…tant que ce n’est pas un Allemand.
Kunstzinniger daarentegen was de passage door Bratislava van Franz Liszt. Al op 9 jarige leeftijd gaf dit Hongaars genietje hier een concert. Geniet je ook van zijn muziek? Zijn Ave Maria bijvoorbeeld, daarvoor gaan we morgen naar Budapest.🙏
Ook nog in Bratislava, de kroningskerk van het grote Oostenrijks-Hongaars imperium. Hier werd Maria-Theresia koningin. Om keizerin te worden moest ze naar Frankfurt. Waarom Frankfurt? Omdat de ECB daar (later) zou komen?
Vooraan op deze foto stond een mooie, nieuwe synagoge, die WO II niet overleefd heeft. De kisten van steen geven het grondoppervlak weer. Dit was de laatste bezoekje voor de rit van vandaag eindelijk begon…en dus stond de zon al hoog aan de hemel. Vroeg vertrekken is niet mijn sterk punt, er is altijd zoveel te zien, te lezen, te tijdverliezen…😡
Laatste blik op de Slovaakse hoofdstad, klein en mooi. Het water komt van Wenen, wij ook, gaat naar Budapest, wij ook, dan naar Belgrado en de Zwarte Zee, wij niet. Dit water zou het oorlogsvuur rond Odessa moeten blussen, dat zou pas groots en mooi zijn…
Dit kunstencentrum, opgericht door een Nederlander-met-een-visie en met veel centen, bevindt zich op de grens van Slovakije en Hongarije ahw in de Donau, ttz op een landtong in die rivier, dus op een prachtige ligging, wat de moderne kunst ook beter verteerbaar maakt voor ons kunstbarbaren. Google eventueel Danubiana of kijk naar de eerste 3 foto‘s van de galerij.
En dan was ik plots in Hongarije, geen grenspost gezien maar met deze dorpsnaam was het wel duidelijk. Hoe noemt men een inwoner van dit dorp? De eerste die juist antwoordt, krijgt een gratis fietsreis naar Budapest. Spoiler, alleen het transport is gratis😉
Györ, zeg Djeur, is een stad om van te houden. Mooie pleinen en prachtige kerken maken veel steden geliefd. Gesticht door wie anders dan de Romeinen, ‘t wordt afgezaagd want het verhaal van de steden langs de Donau is altijd hetzelfde. Tijd dus om te stoppen met bloggen, morgenavond bijvoorbeeld.
Napoleon voerde hier zijn enige veldslag op Hongaars grondgebied en …hij liet ook deze stad in puin achter. Ook dat wordt afgezaagd, dat Bonaparte bashen.
Voor meer foto’s van Györ zie galerijfoto nr 4 tot 9.
Na Györ en nog wat kilometers in Hongarije HU moest de Donau weer worden overgestoken in Komaron en daarmee kwam ik terug even in Slovakije SK. De Donau vormt lange tijd de grens tussen deze twee landen met langs beide oevers vaak met twee steden rechttegenover elkaar gelegen en verbonden door een brug. Bij mijn oversteek kort na de middag waren dat de steden Komaron HU en Komarno SK. Ik fietste verder in SK tot in Sturovo, genoemd naar Ludovit Stur, de held van Modra, zie blog van gisteren. Daar in Sturova maakte ik deze foto van de tweelingsstad aan Hongaarse overkant, Esztergom HU. Daar gaat nu de laatste nacht in, morgenavond is het uit met de pret en hervat het ernstige leven weer of kiemen nieuwe plannen. Maar alleen als ze een doel hebben! De weg zelf kan het doel zijn, maar evengoed de cursus die onderweg aangeboden wordt…😜
