Woensdag 8 aug 2021
Kapot was ik bij aankomst in Santo Domingo, met zijn kathedraal groter dan het dorp zelf. Stikkapot. Maar na wat rust, besloten An en ik: https://youtu.be/65gBrIJhfT0
Tot gisteren waren alle ritten goed voorbereid en opgeslagen in mijn Garmin, een 830 voor de kenners. Die brieft u o.a. onderweg voortdurend over de heuvels die nog volgen. Fijn als het goed gaat, maar niet vandaag dus…
Als alle dagen lopen als vandaag, dan weet ik niet of ik op eigen kracht in SdC geraak.
’s Ochtends snel, zoals vanaf nu alle volgende dagen, een parcours uitstippelen en opladen…snel, snel is nooit goed. Onderweg bleek al dat er wat grindwegen in de gps waren geslopen én vooral, veel te veel hellingen. Wel 12 voor een hoogtewinst van 1100m, nadat de dag voordien, de Pyreneeën zoals verwacht, al 1400m stijging hadden geëist. Het feit van de dag echter was dat ik de wind gedefriend heb, ontvriend dus.Trop is teveel, uren recht in mij gezicht. Vergeet al het goede wat ik van hem schreef, het is uit tussen ons. Het moment van de scheiding lag 9km voor aankomst hier. Ik was toen met veel moeite, lees stapvoets, bovengekomen op een lange klim en werd daar vergast, niet door An, maar door de legendarische Spaanse wind uit de Meseta, de vlakte rond Burgos. Het hometrainergevoel kwam terug, ik geraakte niet vooruit. Als bij wonder, want er was geen verkeer op die weg (Spaanse wegen zijn goed en soms zie je een halfuur ziel noch auto), kwam daar een fietser: brede schouders, vriendelijk en op een racefiets. Ik vroeg of ik zijn achterwiel mocht nemen, wielrennerstaal voor wieltjeszuigen. Die man, zoals de meesten hier perfect ééntalig, bracht mij in geen tijd ‘thuis’. De ene ontvriend, maakt een ander bevriend.
Dat beloofde echter weinig goeds voor morgen, want dan staan 140km op het programma, dwars door de Meseta.
Terug naar vanmiddag, afspraak met An voor de picknick in Logroño, hoofdstad van de provincie Rioja, die rijk geworden is met wijnbouw. Google eens de bodegas van Marques de Riscal en van Ysios, resp. van de architecten Frank Gehry ( van o.a. Guggenheim in Bilbao en zoveel meer buidings ) en Santiago Calatrava ( van o.a. de treinstations in Luik en Bergen, en zoveel meer bruggen ).
En daarna kwam de wind..
De rivier vandaag lag in Logroño, de Ebro, één van de 3 bekende Spaanse rios. Deze gaat dwars door het grote land naar de oostkust onder Barcelona.
De kippenvleesvraag van vandaag: wat doen een kip en een haan al jaaaren in de kathedraal van dit dorp? Het antwoord vind je bij de betreffende foto.
+104, en weer heel warm, >32°. Te warm voor de tijd vh jaar. Spanje warmt ook op…zonne-energie. Bij dit weer krijg je zelfs als man, telkens als je stopt met fietsen en de natuurlijke windkoeling wegvalt, ‘vapeurs’ ofte opvliegers. Het verschil tussen de sexen vervaagt verder, allemaal de schuld van teveel CO2.
Kort na vertrek dit wijnhuis Irache, waar - echt waar - langs de caminoweg een drankkraantje staat voor de dorstige wandelaars, niet met water, wel gratis wijn. Uiteraard een geliefde en bekende stop voor elke pelgrim. Bord links boven geeft wat uitleg voor de nieuwelingen.
Deze twee zussen - de camino lijkt wel een zussenactiviteit te zijn geworden, nu dit al het derde paar is dat ik kruis - uit Californië hadden net hun kruik gevuld. Reeds hun vijfde camino samen en telkens speciaal ingevlogen uit L.A.
Eindeloos lange, rechte wegen met af en toe langs de kant één of twee stappers met hun schelp en veel te zware rugzakken. De auto’s zijn zeldzaam.
In Logroño, Rioja, aan het mooie park langs de Ebro.
De Meseta
Hier werd de wiend ontvriend..
Hij zette mij 9km uit de wind, een godsgeschenk. Brede schouders maken de last kleiner. Ik kwam in zijn schaduw op krachten, want ‘bij kopwind’ loopt de energiebesparing al gauw op tot 20à30%, Zuhaldemier Zal Zeker Zeertevreden Zijn..
Uit Wiki: Santo Domingo de la Calzada is bekend door de kathedraal waarin een kip en een haan worden gehouden. Dit houdt verband met de volgende legende:
In de veertiende eeuw was een Duits echtpaar met hun 18-jarige zoon op pelgrimstocht naar Compostela. Tijdens de overnachting in Santo Domingo probeerde een meisje de zoon te verleiden, maar de jongen ging daar niet op in. Het meisje beschuldigde toen de jongen van diefstal. Hij werd veroordeeld en opgehangen. De bedroefde ouders vervolgden hun weg. Op de terugreis constateerden ze dat hun zoon levend aan de galg hing. Ze gingen naar de rechter, die op dat moment net aan tafel zat. "Die jongen is net zo levend als deze gebraden kip!" zei de rechter. Het vervolg laat zich raden: de kip kwam tot leven en de rechter gaf de jongen aan zijn ouders terug.
Op de foto, de kerkelijke ‘verlichte‘ ( dwz na de Verlichting gebouwde ) kippenren, met allicht het 150ste bewonerskoppel, kip en haan. Ik reken op een kippenleven van 5 jaar gemiddeld. Zijn rode kam is te zien in de rechterbeneden hoek vh hok, 4m boven de grond. Soms kraait de haan tijdens de misviering…driemaal allicht.
Toren van de bewuste kathedraal.
Zicht uit de Toren van de bewuste kathedraal.
De bedevaarder die wat teveel is opgegaan in het kippenverhaal.
Kippensoep met balletjes noemt men hier trouwens hanensoep.
