Dinsdag 7 sept’21.
Met An er vanaf vandaag bij, gaat het nog beter want zo ben jij voor mij: https://youtu.be/OQQDYcEr88Q
Nooit één liefdesliedje (cfr gisteren) zonder een tweede, maar dit lied toont ook hoe mooi Spaans kan zijn, dat het meer is dan een mitrailleurstaal. Het is tevens het lied dat An ooit koos voor Jolien, haar metekind. Hoe ging de schoolstart in het SMO voor jou, Jolien?
De start van de enige Pyreneeënrit van deze vuelta, lag in StJean Pied de Port. Meteen 27km bergop tot de top vd Ibañeta, 1060m hoog. Zonder bagage en met een bewolkte zon, maar wel wat tegenwind. Een Poolse bouwvakker uit Pamplona komt voorbij, ik haak even aan maar al na 2km moet ik hem Dzenkujé-Muchos gracias toeroepen. Zijn leeftijd paste wel meer dan 2x in de mijne, mijn lijf meer dan 2x in het zijne én hij had meer zichtbare tatoeages dan ik dus…
De rest vd beklimming zag ik niemand meer. Op de top stond An, aan motivatie van mijn kant dus geen gebrek.
De urdaiazpikoavraag van vandaag komt uit dit eigenste Baskenland: Wat als je te licht wordt bevonden op de fiets? Dan moet je afhaken, dan daal je trager en dan word je zoals ik, in de Spaanse vlaktes soms bijna van je fiets geblazen.
Inderdaad in Spanje intussen, dus werden de Bonjours vervangen door het sympathieke ’Ola’ of voor collega’s een ‘Buen Camino’. De gekruiste rivier was de Arga, een niemendalletje, ware het niet dat ze onder de Puente de la Reina vloeit. Die brug is de belangrijkste voor alle SdC bedevaarders, zie kaartje hieronder.
+105, bewolkt en maar 27-30° ‘s Avonds is er het blije weerzien met onze electrische tandenborstel, want die had de bagageselectie thuis niet doorstaan. Het nagelschaartje wel! Zo zie je maar dat een licht gewicht toch ook voordelen biedt.
Deze kaart toont drie pelgrimswegen in Frankrijk, vertrekkende resp uit Tours (de Via Tourensis genaamd en ons gezins-vertrekpunt in 2011) , Vezelay (mooie kerk) en le Puy en Velay(met zijn kerken op uitgedoofde vulkaanzuilen, echt een bezoek waard). Ze komen samen in Ostabat net voor StJean. Uit Arles vertrekt de 4de Franse camino. Die kruist de Pyreneeën wat oostelijker, maar vanaf Puente la Reina lopen ze dan allevier gelijk. Vandaar dat elke klassieke Santiagobedevaarder over die brug moet. Minder klassiek zijn de bedevaarders die de Spaanse noordkust volgen of vertrekken uit Lissabon, Barcelona of Sevilla. En er zijn er ten slotte nog die uit het VK, NL, B, D, IT en AU vertrekken, maar allen sluiten ze op één vd vier Franse wegen aan..
De StJacques poort in StJean, net voor de Pyreneeënrit start, de spanning is op het gezicht af te lezen..
Overel in StJean deze tekens op de grond, de pelgrims lopen er elkaar ook voor de voeten. Het dorpje bestaat nagenoeg alleen uit pelgrimwinkeltjes en -refugios.
Tijdens de beklimming geen gebrek aan pijlen.
Eén stop slechts tijdens de ‘bergrit’ en wel om in Valcarlos, het eerste Spaans dorpje, een stempel te halen in het ayuntamiento.
Het ayuntamiento ofte stadhuis van Valcarlos. Op de benedenverdiep een ..apotheek, de hogere verdiepen huisvesten de stadsdiensten. Eigen aardig.
Boven op de Ibañeta, staat dit standbeeld waar Roelant vermoord werd door de Saracenen in 778. Het Roelantslied vertelt het allemaal kleuriger, maar kort gezegd: Roelant vormt de achterhoede vh leger van Karel de Grote. Roelant blaast uit eerzucht ( het gaat om een man…) te laat de hoorn om KdGrote terug te roepen voor hulp. Karel komt te laat en vindt de dode Roelant met hoorn naast hem. De Islambaard..e KdG veel zorgen. Zijn opa Karel Martèl had ze wel al eens verslagen bij Poitiers, maar het zou tot de 1492 duren eer dat - excuseer de woordkeuze - varkentje in Spanje definitief gewassen was.
De 1ste picknick samen, in Roncevalles, net na de afdaling van de Ibañeta.
In Puente la Reina, dit standbeeld. Vertaald: vanaf hier verenigen alle camino’s zicht tot één enkele…
Zelfde plek in 2011. De fiets is intss gestolen, maar het fietsstuurzakje gebruik ik nog steeds, wel wat afgeleefd. Gekregen van Kathelyn, maar goed cadeau geweest! De andere zak ernaast is ook wat afgeleefder…
De Puente la Reina in Puente la Reina.
Na 1300 km toch even aandacht voor het versnellingsapparaat, Japanse preciesheid en Vlaamse kuisheid.
Op de Alto de Perdon, prachtige beeldengroep en prachtig uitzicht, met achteraan Pamplona.
