… in leven voor de dood, wil ik dit jaar nog eens een fietsreis maken. Zonder An zou en zal dat weer niet lukken, dus dANkuwel! Ik beken dat ik verslaafd ben geraakt aan de drang, niet de drank, wel de drang om zoals Michel Drets éénmaal per jaar ergens op te kruipen. Hij op het dak van Cynalco, ik op mijn fiets. Vorig jaar fietste ik de oudste reis ter wereld, naar een heilige die 2000 jaar dood is en 2000 km ver begraven ligt. De heilige Volodimir, niet te verwarren met de duivel Vladimir, is nog niet dood en zijn graf is zeker lang niet klaar, ook al schieten ze goed op de soldaten daar in Oekraïne.
Geen graf en het mag ook mijn graf niet worden én An moet nog willen meewerken, dus wordt de bestemming niet Odessa wegens te ver, te gevaarlijk en te gek.
Maar de richting was met deze oorlog wel gevonden. Zoveel richtingen kan je vanuit Vlaanderen trouwens ook niet uit. Zuidelijk heb ik al ’gedaan’, westelijk zit je binnen de dag vast aan zee en noordelijk is me te koud. Blijft over: oostwaarts. En welke mooie bestemming ligt daar en is toch niet te ver?
Héél lang geleden toen de Donau nog niet bestond, waren Buda (links) en Pest (rechts) één geheel. Met ‘de blauwe rivier’ ertussen en de bruggen erover is deze stad nog mooier geworden. Wie de fontein van Bernini op piazza Navona in Rome al heeft gezien, weet dat de Donau samen met de Nijl, de Amazone en de Ganges al sinds de 17de eeuw tot de 4 bekendste rivieren van de wereld behoort. Maar vooral kent de Donau historisch, cultureel én…als fietsroute nergens zijn gelijke!
Daarenboven liggen er met Wenen, Bratislava, Budapest en Belgrado ook meer hoofdsteden aan de Donau dan aan gelijk welke andere rivier. Nog Do-nauw-eetjes hieronder…
Met bijna 3000 km is de Donau de langste rivier van Europa. Tot voor de oorlog in Oekraïne was de Volga dat, maar samen met Poetin is intussen heel Rusland uit Europa verbannen.
Redenen genoeg dus om deze keiblauwe rivier van wat dichterbij te gaan bekijken. Hoe kan dat beter dan vanop de fiets op ‘der Donau-Radweg’ die er meer dan 1000 km vlak naast loopt? Van de tien landen waar de Donau door loopt (wie kan ze opnoemen?) zullen er deze maal maar vier worden aangedaan. Want vermits de reis oostwaarts moet lopen - zie hoger - moet ik stoppen na ‘de bocht van Budapest’. Zo niet, wordt het te warm en kom ik te dicht bij het oorlogsgeweld. Fietsen is al gevaarlijk genoeg zonder…
In Donaueschingen ligt de bron van de Donau, ‘die Donauquelle‘. Het is een echt bedevaartsoord voor alle Donaugangers. Dat moest dus vooraf aan deze reis bezocht worden. In de fotogalerij onderaan, vind je nog enkele foto’s van die bekende bron (in een rond vijvertje) middenin dit prachtig stadje in Badem-Württenberg.
Onze huidige hoofdstad aan de zwarte Zenne.
Een voorbereidende rit liep, zoals vorig jaar, langs de Grote Markt van Brussel en dit Kleine Kapelletje van Eeklo naar zee. Test gelukt, klaar voor het echte werk.
Dag 0: de proloog voor Le grand Départ (dinsdag 24/5/2022) werd afgelopen week al afgelegd. Daarmee wordt dag 1 wat lichter. De eerste dagen zijn er al genoeg hoogtemeters te overwinnen. Tot Namen loopt de weg dit jaar identiek aan vorig jaar. Wie vorig jaar mee was, weet misschien nog dat er toen op deze plaats ook een foto werd genomen met als titel ‘Mooie boerderijen in Waals-Brabant maar geen kat op straat.’
Nog steeds Dag 0: in Wallonië leiden alle wegen naar Namen, dus volgens ‘de regel van twee’ splitsen daar ook alle wegen als je onze buurhoofdstad verlaat. Van hieruit vorig jaar zuidwaarts, dit jaar - sorry voor de herhaling - oostwaarts…vandaag was dat tot Ciney. De koeienhoofdstad van het land heeft dus de startrechten van deze Tour gekocht….meer nieuws aan het einde van dag 1. Wie mij nog wil volgen, kan dat hier op deze webstek doen en dat zonder zadelpijn te riskeren 😉
